شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 3: آرایه‌های ادبی | آزمون شماره 3126

صائب این آن غزل حافظ والا گهر است/ که در این بحر کرم غرق گناه آمده ایم

چاره صبر است ز سعدی بشنو پند عبید/ سعدی امروز تحمّل کن و فردای دگر

این جواب آن غزل صائب که سعدی گفته است/ گر بهار آید و گر باد خزان آسوده ایم

خیز تا خاطر بدان ترک سمرقندی دهیم/ کز نسیمش بوی جوی مولیان آید همی

چرا چو آب حیات از لبم نبخشی جان/ مگر دهان تو از چشم حیات کم است

دریاست دهر، کشتی خویش استوار دار/ دریا تهی ز فتنۀ طوفان نمی شود

کی به فردوس دهد چهرۀ گندم گون را / هر که در سلسلۀ نسبت آدم باشد

نداشت طاقت این بار آسمان و زمین/ ظلوم ماست که شد عامل امانت عشق

ماه فروماند از جمال محمد/ سرو نباشد به اعتدال محمد

وعدۀ دیدار هر کسی به قیامت/ لیلة اسری شب وصال محمد

این همه شعبده ها عقل که می کرد اینجا/ سامری پیش عصا و ید بیضا می کرد

فیض روح القدس ار باز مدد فرماید/ دیگران هم بکنند آنچه مسیحا می کرد

چو آدمی به یکی مار شد برون ز بهشت/ میان کژدم و ماران تو را امان ز کجا؟

بهر این فرمود رحمان ای پسر!/ کلّ یومٍ هو فی شأن، ای پسر!

بر عارض او هر که نظر کرد بگفت/ «لا حول و لاقوة الّا بالله»

لم یلد، لم یلد او را لایق است/ والد و مولود را او خالق است

تکرار 4 بار صامت «ن»

تضاد

مراعات‌نظیر

تضمین