شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوازدهم: جناس و انواع آن | آزمون شماره 1402

همه ارکان چو لباس آمد و صنعش چو بدن / چند مغرور لباسی بدن انسان بین

مکن تا توانی دل خلق ریش / وگر می‌کنی می‌کنی بیخ خویش

گر بزند بی‌گناه عادت بخت منست / ور بنوازد به لطف غایت احسان اوست

 سعدیا گر نکند یاد تو آن ماه مرنج /  ما که باشیم که اندیشه ما نیز  کنند

غم جمله نصیب چرخ خم بایستی / یا با غم من صبر بهم بایستی

غلام قدت سرو آزاد باد / پريشانى زلفت از باد باد

گر مر او را این نظر بودی مدام /  چون ندیدی زیر مشتی خاک دام؟

مهر جانان چون روان اندر تن من شد روان / از تنم بیرون نیاید مهر او جز با روان

چوک ز شاخ درخت خویشتن آویخته / زاغ سیه پر و بال غالیه آمیخته

شادی مجلسیان در قدم و مقدم توست / جای غم باد مر آن دل که نخواهد شادت

گر خیال جان همی هستت به دل اینجا میا /  گر نثار جان و دل داری بیا و هم بیار

آیینه تقوا شد از سنگ شقاوت خرد / وز تاب و صفا افتاد آیین مسلمانی

 با زمانی دیگر انداز ای که پندم می دهی / کاین زمانم گوش بر چنگ است و دل در چنگ نیست 

سعدی از پرده عشاق چه خوش می‌گوید / ترک من پرده برانداز که هندوی توام

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ / در معرضی که تخت سلیمان رود به باد

سعدی که داد وصف همه نیکوان به داد / عاجز بماند در تو زبان فصاحتش

جناس ناقص افزایشی

جناس ناقص اختلافی

جناس ناقص حرکتی

جناس تام