شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 9: آرایه‌های ادبی | آزمون شماره 7559

پ ـ ث ـ ت ـ الف ـ ب

ت ـ پ ـ ب ـ ث ـ الف

پ ـ ث ـ ب ـ الف ـ ت

ت ـ پ ـ الف ـ ث ـ ب

از آن ‌گاهی که کرد آن مه نگاهی در وجود من / تن من سر به سر دل شد ، دل من جان عشق آمد (استعاره، حسن‌تعلیل)

حافظ اگر مراد میسر شدی مدام / جمشید نیز دور نماندی ز تخت خویش (ایهام، تلمیح)

در دور خوبی تو بی قیمت‌اند خوبان / گل در رسید و لابد رونق بشد گیا را (استعاره، اسلوب معادله)

آن سوختگانیم که گر آتش دوزخ / سنجند به داغ دل ما خام برآید (اغراق، مجاز)

در مجلس ما عطر میامیز که ما را / هر لحظه ز گیسوی تو خوش بوی مشام است

آن پری‌ چهره که ما را نگران می‌دارد / چشم با ما و نظر با دگران می‌دارد

 تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت / جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت

 سیل اشک ار بکند خانه مردم نه عجب / کز غمت گریه‌کنان چشم ‌تری نیست که نیست