شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 17338

۲ بار

۳ بار

۴ بار

۵ بار

ای که گفتی جان بده تا باشدت آرام جان/ دل به غم‌هایش سپردم، نیست آرامم هنوز

عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست/ من که یک امروز مهمان توام فردا چرا؟

نه من ز بی‌عملی در جهان ملولم و بس/ ملالت علما هم ز علم بی‌عمل است

تا گنج قدمت در دل ویرانه مقیم است/ اندر دل ما کوی خرابات مقام است

آن لعل دلکشش بین وان خنده دل آشوب / وان رفتن خوشش بین وام گام آرمیده

ای مست شب‌رو کیستی، آیا مه من نیستی / گر نیستی پس چیستی؟ ای همدم تنهای دل

دامن‌کشان همی‌شد در شرب زر کشیده / صد ماهرو ز رشکش جیب قصب دریده

نه از روی تو ام روی جدایی است / نه با روی تو روی بی‌وفایی است

من خاک کف پای سگ کوی غلامی/کاو خاک کف پای سگ کوی تو باشد

خواب نوشین بامداد رحیل/باز دارد پیاده را ز سبیل

گشت یکی چشمه ز سنگی جدا/ غلغله‌زن، چهره‌نما، تیزپا

نرگس مست نوازشگر مردمدارش/خون عاشق به قدح گر بخورد نوشش باد

خیزید و خز آرید که هنگام خزان است/ باد خنک از جانب خوارزم وزان است

پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود/ مهرورزی تو با ما شهره آفاق بود

سرو را بین بر سماع بلبلان صبح‌‌خیز/ همچو سرمستان به بستان، پای‌‌کوب و دست‌‌زن

خواب نوشین بامداد رحیل/ باز دارد پیاده را ز سبیل