شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس هجدهم: عظمت نگاه | آزمون شماره 17796

به جهان خّرم از آنم که جهان خّرم ازوست /عاشقم بر همه عالم که همه عالم ازوست

به حلاوت بخورم زهر که شاهد ساقیست/ به ارادت ببرم درد که درمان هم ازوست 

غم و شادی بر عارف چه تفاوت دارد / ساقیا باده بده شادی آن کاین غم ازوست

پادشاهی و گدایی بر ما یکسان است / که بر این در همه را پشت عبادت خم ازوست

اینجا نشسته بر سر هر راهی/ دیو دروغ و ننگ و ریاکاری/ در آسمان تیره نمی بینم/ نوری ز صبح روشن بیداری

هر دم از آیینه می پرسم ملول/ چیستم دیگر به چشمت چیستم؟/ لیک در آیینه می بینم که وای/ سایه ای هم زآنچه بودم نیستم

چشمان تو رنگ آب بودند/ آن دم که تو را در آب دیدم/ در غربت آن جهان بی شکل/ گویی که تو را به خواب دیدم

من و آن تازه نسیم دلکش/ می گشاییم سوی هم آغوش/ همچو دو مست، ولی من آتش/ او به دل سرد و بیفتاده ز جوش