شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 12462

به حال دل خستگان در نگر/ که روزی دلی خسته باشی مگر

اگر تنگدستی مرو پیش یار/ اگر سیم داری بیا و بیار

هر که تأمّل نکند در جواب/ بیشتر آید سخنش ناصواب

خورده قسم اختران به پاداشم/ بسته کمر آسمان به پیکارم

ای منوّر به تو نجوم جمال/ وی مقرّر به تو رسوم کمال 

برگ بیبرگی بود ما را نوال/ مرگ بیمرگی بود ما را حلال 

چرخ ار پچه رفیع خاک پایت/ عقل ارچه بزرگ طفل راهت 

ما برون را ننگریم و قال را / ما درون را بنگریم و حال را

مرا عهدیست با شادی که شادی آن من باشد / مرا قولیست با جانان که جانان جان من باشد

 بی جرم بکش که بنده مملوک / بی‌شرع ببر که خانه یغماست

در دام تو محبوسم در دست تو مغلوبم / وز ذوق تو مدهوشم در وصف تو حیرانم

چون یار ما تو باشی ز اغیار فارغیم / چون کار ما تویی ز همه کار فارغیم

آتش از هیزم کند کم در طبیعت طُرفه نیست / آتشی کو هیزم افزاید همی این طُرفه‌تر

کز گران‌سنگی گنجور سپهر آمد کوه / وز سبکساری بازیچه باد‌ آمد خَس

غلام نرگس مَست تو تاجداران‌اند / خراب باده لعل تو هوشیاران‌اند

مرد باش و گرْم رو در راه مردان روز و شب / تیغ گیر و زخم زن دین از زبان ویران مکن

خرد زنده جاودانی شناس / خرد مایه شادمانی شناس

کریمان را به دست اندر درم نیست / خداوندان نعمت را کرم نیست

بیا ساقی می ما را بگردان / بدان می این قضاها را بگردان

نه دستی داشتم بر سر، نه پایی داشتم در گل / به‌دست خویش کردم این چنین بی‌دست و پا خود را