شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 970

شیطان با مخلصان بر نمی‌آید و سلطان با مفلسان.

هر که به زیردستان نبخشاید، به جور زبردستان گرفتار آید. 

عقل گفت: من دبیر مکتب تعلیمم، عشق گفت: من عبیر نافۀ تسلیمم. 

ورد شکفته نکوست و درد، نهفته.

بوی جوی مولیان آید همی/ یاد یار مهربان آید همی

ریگ آموی و درشتی راه او/ زیر پایم پرنیان آید همی 

آب جیحون از نشاط روی دوست/ خنگ ما را تا میان آید همی

ای بخارا شاد باش و دیر زی/ میر زی تو شادمان آید همی

خالق و رازق زمین و زمان/ حافظ و ناصر مکین و مکان

ای ثنای تو سروران را ورد/ وی لقای تو اختران را فال

هر آن وصفی که گویم بیش از آنی/ یقین دارم که بی شک جان جانی

کفر بود نفی ثباتش مکن/ جهل بود وقف جهاتش مکن

ما ز بالاییم و بالا می‌رویم/ ما ز دریاییم و دریا می‌رویم

گفتار تو پرداخته آیات هنر/ کردار تو افراخته رایات ظفر

هم حرکاتش متناسب به هم/ هم خطواتش متقارب به هم

بخشش تو برون شده ز بیان/ کوشش تو فزون شده ز مقال

در قالب مثنوی سروده شده است.

جناس در بیت دیده می‌شود.

بیت دارای آرایه ترصیع است.

بیت ذوقافیتین است.