شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 25646

هم‌‌نشینان تو خارانند و بس/ گل چه ارزد پیش تو ای بوالهوس

خیال روی کسی در سر است هر کس را/مرا خیال کسی کز خیال بیرون است

ما خاک تیره و رخ خوب تو آفتاب/ما صید لاغر و سر زلفت کمند ما

پای استدلالیان چوبین بود/پای چوبین سخت بی‌‌تمکین بود

نخست اندیشه کن آن‌گاه گفتار / که نامحکم بود بی‌اصل دیوار

سخن‌دان پرورده پیر کهن / بیندیشد آن‌گه بگوید سخن

سخن گفتن آن‌گه بود سودمند / کز آن گفتن آوازه گردد بلند

به سوی خویش کشد صید را خموشی دام / سخن ز فیض تأمل شود شکار نفس

مستان می ما را هم ساقی ما باید / با آن همه شیرینی گر ترش کند شاید

به روز من و حال من کس مباد / که یارم رود پیش چشمم به باد  

خسروا گوی فلک در خم چوگ_ان تو باد / ساحت کون و مکان عرصه میدان تو باد

مرغان که کنون از قفس خویش جدایید / رخ باز نمایید و بگویید کجایید

به درد دل گرفتارم ندانم / که جان بردن ز دست غم توانم

چنان فارغم کن ز ملک و ملک / که سر در نیارم به چرخ فلک

تا تو را دست جور بر سر ماست / کار ما جز که زیردستی نیست

دل بر امید وعده او چون توان نهاد / چون عمر، پایدار و فلک، دستگیر نیست