شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوم: سازه‌ها و عوامل تاثیرگذار در شعر فارسی | آزمون شماره 21174

زمان خوشدلی دریاب و دُر یاب/که دائم در صدف گوهر‌ نباشد

مرا از توست هر دم تازه عشقی/ تو را هر ساعتی حسنی دگر باد

به ترانه‌های شیرین به بهانه‌های زرین/بکشید سوی خانه مه خوب خوش لقا را

هر شبم با غم هجران تو سر بر بالین/روزی ار با تو نشد دست در آغوش مرا

 وقت را غنیمت دان آن‌قدَر که بتوانی/ حاصل از حیات ای جان یک دم است تا دانی

سعدی از این چشمه حیوان که خورد/ سیر نگردد به مرور ای صنم

صبا به شوق در ایوان شهریار آمد/ که خیز و سر به در از دخمه کن بهار آمد

عید آمد و عید آمد یاری که رمید آمد/ عیدانه فراوان شد تا باد چنین بادا

تو جان و جهانی کریما مرا / چه جان و جهان از کجا تا کجا

چند نهان داری آن خنده را / آن مه تابندة فرخنده را

ای خواجه نمی‌بینی این روز قیامت را / این یوسف خوبی را این خوش قد و قامت را

زمین آمد از سمّ اسبان به جوش / به ابر اندر آمد فغان و خروش

مطربان گویی در آوازند و مستان در سماع / شاهدان در حالت و شوریدگان در های و هوی

گفتند باری کم گری تا کم نگردد مبصری / که چشم نابینا شود چون بگذرد از حد بکاء

ای سرخوشان ای سرخوشان آمد طرب دامن‌کشان / بگرفته ما زنجیر او بگرفته او دامان ما

یاری که دلم خستی در بر رخ ما بستی / غمخوارة یاران شد تا باد چنین بادا