شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 25909

تناسب

تکرار

تضاد

مجاز

پیشانی، پشیمانی، پریشانی

خیز، لبریز، شبخیز

مستور، عصفور، تنبور

گویا، سبزه، شیر

بایزید از جمله مرد مرد خاست / زانک ما را خواست هیچ از ما نخواست (تشبیه / واج‌آرایی)

خویش بدخواهی، که غیر از بد نخواست / از تو بیگانه است، پس خویشی کجاست (جناس / تلمیح)

رفته است و مهرش از دلم نمی‌رود / ای ستاره‌ها، چه شد که او مرا نخواست؟ (استعاره / واژه‌آرایی)

گردون مرا ز محنت هستی رها نخواست / مرگم رسیده بود ولیکن خدا نخواست (تضاد/ واژه‌آرایی)

به درد دل گرفتارم ندانم / که جان بردن ز دست غم توانم

چنان فارغم کن ز ملک و ملک / که سر در نیارم به چرخ فلک

تا تو را دست جور بر سر ماست / کار ما جز که زیردستی نیست

دل بر امید وعده او چون توان نهاد / چون عمر، پایدار و فلک، دستگیر نیست

ای دل آواره بیا وی جگر پاره بیا / ور ره در بسته بود از ره دیوار بیا

چمن خوش است و هوا دلکش است و می بی‌غش / کنون به جز دل خوش هیچ درنمی‌باید

خیال خال تو با خود به خاک خواهم برد / که تا ز خال تو خاکم شود عبیرآمیز

پای تویی دست تویی هستی هر هست تویی / بلبل سرمست تویی جانب گلزار بیا