شرکت در آزمون آنلاین زيست شناسی 2 - گفتار 3: میوز و تولید مثل جنسی | آزمون شماره 8941

قبل – پروتئین اتصالی در ناحیه‌ سانترومر تجزیه می‌شود– کروموزوم‌ها در بیش‌ترین میزان فشردگی قرار دارند.

بعد – در قطبین یاخته، غشای هسته مجدداً تشکیل شود – اجزای یاخته بین دو یاخته به طور مساوی تقسیم می‌شوند.

بعد– کروموزوم‌های همتا از طول در کنار هم قرار می‌گیرند – پوشش هسته شروع به تجزیه شدن می‌کند.

 قبل– رشته‌های دوک شروع به کوتاه شدن می کنند – تترادها در سطح استوایی یاخته روی این رشته‌ها ردیف می‌شوند.

میوز- قبل- تترادها از ناحیه سانترومر به رشته‌های دوک متصل می‌شوند.

میتوز- بعد- همواره تقسیم سیتوپلاسم کامل رخ داده و سیتوپلاسم بین دو یاخته جدید تقسیم می‌شود.

میتوز- قبل- عدد کروموزومی سلول نسبت به سلول مادر موقتاً افزایش پیدا می‌کند.

میوز- بعد- کروموزوم‌ها شروع به باز شدن کرده و رشته‌های کروماتینی را ایجاد می‌کنند.

در میتوز برخلاف میوز، هیچ اشتباهی در روند تقسیم رخ نمی‌دهد.

در آزمایشگاه ممکن نیست با تخریب رشته‌های دوک تقسیم در مرحله آنافاز همه کروموزوم‌ها از هم جدا نشوند.

احتمال به دنیا آمدن فرزند مبتلا به نشانگان داون در مادران 50 ساله حدود 8 برابر مادران 40 ساله است.

عوامل محیطی همواره موجب اختلال در تقسیم میوز زنان برخلاف مردان می‌شوند.

پس از تشکیل دوک تقسیم آغاز می‌شود _ چهار تایه‌ها از سانترومر به رشته‌های دوک متصل‌اند، غشای هسته تجزیه می‌شود.

رشته‌های دوکی که به فام تن متصل نیستند، دیده می‌شود _ پوشش هسته مجدداً تشکیل می‌شود، فام تن‌ها با میکروسکوپ نوری همواره قابل مشاهده‌اند.

فام تن‌ها به قطبین هسته کشیده می‌شوند _ رشته‌های دوک تقسیم تشکیل می‌شود، پروتئین اتصالی سانترومر تجزیه می‌شود.

دو هسته در یک یاخته تشکیل می‌شود _ دو یاخته یک هسته‌ای متصل به هم دیده می‌شود، فشردگی ماده وراثتی به حداقل خود می‌رسد.