شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هشتم: وزن شعر فارسی | آزمون شماره 2168

نادره کبکی به جمال تمام/ شاهد آن روضه‌ی فیروزه‌فام

چو خواهی که نامت بود جاودان/ مکن نام نیک بزرگان نهان

خرد گر سخن برگزیند همی/ همان را گزیند که بیند همی

آنجا که بود آن دلستان با دوستان در بوستان/ شد گرگ و روبه را مکان، شد گور و کرکس را وطن

چون گشت زمین ز جور گردون (-U--U-UU-UU-U)

مكن کاری که بر پا سنگت آید (U---U--‌---‌-)

همانا که در فارس انشای من (U--U--U--U-)

که شنیدی که در این بزم کسی خوش بنشست (U-UU---U---U---)

خاتم ملک سلیمان است علم

گرچه مورم ولی آن حوصله با خود دارم

لالۀ او چون گل خود زرد یافت

آن نعرۀ شور هم چنان هست

بود کیش من مهر دلدارها / هماوردت آمد برآرای کار

یاد ایّامی که در گلشن فغانی داشتم / دلبر هنوز ما را از خود نمی‌شمارد

فلک جز عشق محرابی ندارد / به هر مژگان هزاران قطره خون است

از تو بریدن صنما روی نیست / زلف تو چوگان و دلم گوی اوست

سروران را بی‌سبب می‌کرد حبس/ گردنان را بی‌خطر سر می‌برید

-U - - - U - - - U - /- U - - - U - - - U -

تو گر خواهی که جاویدان جهان یک سر بیارایی / صبا را گو که بردارد زمانی برقع از رویت

U- - -U- - -UU- -U /- - -U- - -U- - - U- - -U- - -

بده تا بگویم به آواز نی/ که جمشید کی بود و کاووس کی

U - - U - - U / - -U - - UU - U - -

بساط سبزه لگدکوب شد به پای نشاط/ ز بس که عارف و عامی به رقص برجستند

U- - U U - U - U/-U - U- - - U - - U - U- - - -