شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 15309

قرن پنجم - استفاده از آرایه‌های ادبی فراوان

قرن ششم - استفاده از اصطلاحات علمی

قرن چهارم - استفاده از امثال و اشعار گوناگون از عربی و پارسی

قرن پنجم و ششم - استفاده از سجع

نظامی _‌ انوری _ عطّار _ ناصرخسرو                    

سنایی _ انوری _ نظامی _ مولوی

ناصرخسرو _ مولانا _ ‌ناصرخسرو _ سنایی            

ناصرخسرو _ سنایی _ مولوی _ عطّار

نظامی، سنایی، انوری، هفتم

انوری، ناصرخسرو، سنایی، هشتم

انوری، سنایی، انوری، هفتم

نظامی، ناصرخسرو، سنایی، هشتم

دلایل عمده توجه نویسندگان به فارسی‌نویسی، گسترش عرفان و تصوف و شکل‌گیری دولت سلجوقی و بهره‌گیری از دبیران و نویسندگان تربیت‌یافته در خراسان و عراق است.

در این دوره، از دید سبک نثر فارسی به شیوه‌ای از نثر می‌رسیم که می‌توان آن را نثر موزون نامید. ویژگی اصلی این نثر به‌کارگیری سجع است. نثر موزون با بهره‌گیری از جمله‌های کوتاه، خود را به شعر نزدیک می‌کند.

خواجه عبدالله انصاری نثر موزون را به کمال رساند؛ آن چنان که می‌توان آثار وی را سرآمد نثرهای موزون فارسی شمرد و بر کتاب‌های بعد از خود نیز تأثیر گذاشت.

نثر مصنوع که در آن آرایه‌های ادبی فراوان، امثال و اشعار گوناگون از عربی و اصطلاحات علمی به‌کار می‌رود، در قرن پنجم رواج می‌یابد و در همین قرن به کمال می‌رسد.