شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 6770

دوران دهر و تجربتم سر سپید کرد / وز سر به در نمی‌رودم هم چنان

رسد دست تو از مشرق به مغرب / ز اقصای مداین تا به مدین

منم آن مرغ گرفتار که در کُنج قفس / سوخت در فصل گُلم حسرت بی‌بال و پری

آفرین جان‌آفرین پاک را / آن‌که جان بخشید و ایمان خاک را

میرود صبح و اشارت می کند                 کاین گلستان خنده واری بیش نیست 

هزار نکته باریک تر ز مو اینجاست           نه هر که سر بتراشد قلندری داند 

من و توغافلیم و ماه و خورشید              بر این گردون گردان نیست غافل 

از تلاوت برتو حق دارد کتاب                   تو از او کامی که میخواهی بیاب