شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 9318

صد تیغ جفا بر سر و تن دید یکی چوب/تا شد تهی از خویش و نی اش نام نهادند

طلب نمی کنی از من سخن جفا اینجاست/و گرنه با تو چه بحث است در سخندانی

سعدیا گر چه سخندان و مصالح گویی/به عمل کار برآید به سخندانی نیست

بر حدیث من و حسن تو نیفزاید کس/حد همین است سخندانی و زیبایی را

خ__دای راست مسلّم ب__زرگ_واری و حلم                                  ک__ه ج_رم بیند و ن_ان ب_رقرار می‌دارد

ی_ک_ی را ز م__اه ان___در آری ب___ه چ_اه                               ی_ک_ی را ز چ__اه ان__در آری ب_ه م__اه

ب___رآورده م__ردم ز ب__ی_رون خ__روش                               ت__و ب__ا ب_ن_ده در پ_رده و پ_رده‌پوش

وص_ف ح_ق، ح_ق ب_ه خ_ود تواند گفت                                ای_ن گ_ه__ر را خ__رد ن_دان_د سُف__ت

کاربرد شبکة معنایی تناسب

کاربرد تاریخی دستور و کوتاهی جمله‌ها

کمی واژگان غیرفارسی و وجود واژگان کهن

ساده و عینی بودن ظاهر شعر و ذهنی و معنوی بودن نتیجة آن

آهن سرد چون کوبم که دم آتشی ام/ نکند هیچ اثر در دل چون آهن او (بی تأثیر بودن سخن)

بخت حافظ گر از این‌گونه مدد خواهد کرد / زلف معشوقه به‌دست دگران خواهد بود (شکایت از بخت بد)

آن که پیشش بنهد تاج تکبّر خورشید/ کبریایی است که در حشمت درویشان است (توجه به انسان های فقیر و نیازمند)

دلم امید فراوان به وصل روی تو داشت/ ولی اجل به ره عمر، رهزن امل است (ناکافی بودن عمر برای رسیدن به آرزوها)