شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس سیزدهم: گرد آفرید | آزمون شماره 875

بدهند غصّه، مُنعم عاقبت محبوس می‌گردد / پر طاووس اخر دشمن طاووس می‌گردد

نمانده بر جبین از بس حیایی پرده پوشان را / گرفته شمع را در انجمن فانوس می‌گردد

مگر بر بسته‌اند اهل کرم درهای احسان را / گدا از آستان مُنعمان مأیوس می‌گردد 

نباشد "سیّدا" شب‌ها به چشمم خواب آسایش / سرم در جست‌وجوی یار چون فانوس می‌گردد

کف اندر دهانش شده خون و خاک/همه گبر و برگُستوان چاک چاک

تو پور گو پیلتن رستمی/ز دستان سامی و از نیرمی

یا مکن با پیلبانان دوستی/یا بنا کن خانه‌ای درخورد پیل

در ناامیدی بسی امید است / پایان شب سیه سپید است

زدش بر زمین‌بر به کردار شیر / بدانست کاو هم نماند به زیر

کمان به‌زه را به بازو فکند / به بند کمر‌بر، بزد تیر چند

بخندید رستم به آواز گفت / که بنشین به پیش گران‌مایه جفت

به رستم بر آن‌گه ببارید تیر / تهمتن بدو گفت برخیره خیر

زره بر برش یک به یک بردرید

فرود آمد از دژ به کردار شیر

سر نیزه را سوی سهراب کرد

به سهراب بر تیرباران گرفت