شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 22320

رشته تسبیح اگر بگسست، معذورم بدار/ دستم اندر ساعد ساقیّ سیمین‌ساق بود

سرو را بین بر سماع بلبلان صبح‌خیز/ همچو سرمستان به بستان، پای‌کوب و دست‌زن

پس هستی من ز هستی اوست/ تا هستم و هست دارمش دوست

دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین/ به علی شناختم من به خدا قسم خدا را

واج آرایی ن در بیت دیده می شود

تناسب در بیت وجود دارد

دو واژه نای مشخص‌‌شده، آرایه واژه آرایی را به وجود آورده است‌

یک تشبیه در بیت دیده می‌‌شود.

خویشتن بی‌خویشتن ‌بینی مُدام/ عقل و جان بی عقل و جان بینی تمام

عاشق جانسوز خواهد سوزِ عشق / روزِ محشر، شب شود در روز عشق

من نخواهم شادی و عیش و طرب/ درد و سوز عشق خواهم روز و شب

دل و دینم دل و دینم ببرده است/ بر و دوشش بر و دوشش بر و دوش

ابر و باران و من و یار ستاده به وداع / من جدا گریه‌کنان، ابر جدا، یار جدا (واژه‌‌آرایی، جناس همسان)

نیک‌اختری به منزل وصلت رسد که او / با بدر و قدر و صدر و شرف‌ اتصال یافت (واج‌آرایی، جناس ناهمسان اختلافی)

گه از خاکی چو گل رنگی برآرد/ گه از آبی چو ما نقشی نگارد (موازنه، تشبیه)

آن زمان کو را عیان جویی نهانست / وان زمان کو را نهان جویی عیانست (ترصیع، تضاد)