شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس پنجم : پایه های آوایی همسان (1) | آزمون شماره 8935

تا کی به تمنای وصال تو یگانه

بیا تا قدر یکدیگر بدانیم

لب و دندان سنایی، همه توحید تو گوید

خواهی که جهان در کف اقبال تو باشد

بشنو از نی چون حکایت می‌کند

چه صحرایی، چه خضرایی، چه درگاهی، نمی‌دانم

خورشید به روی همچو ماهت ماند

کز تجلی‌های او جان‌ها نشان از یار دارد

دو

سه

چهار

پنج

اندر آن ساعت که بر پشتِ صبا بندند زین / با سلیمان چون برانم من که مورم مرکب است

آب چشمم گفت حالم بر درت زان پس تو دانی / هم تو می‌دانی که نبود بر رسولان جز بلاغی

سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی / دل ز تنهایی به جان آمد خدایا همدمی

ما به غم خو کرده‌ایم ای دوست ما را غم فرست / تحفه‌ای کز غم فرستی نزد ما هر دم فرست