شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس چهارم : سبک شناسی قرن های 7 و 8 و 9 (سبک عراقی) | آزمون شماره 10633

چون پرند نیلگون بر روی پوشد مرغزار / پرنیان هفت رنگ اندر سر آرد کوهسار

آن چه سعی است من اندر طلبت بنمایم / این قدر هست که تغییر قضا نتوان کرد

آن ابر بین که گرید چون مرد سوگوار / و آن رعد بین که نالد چون عاشق کئیب (غمگین)

برآمد بر آن تخت فرخ پدر / به رسم کیان بر سرش تاج زر

همه را هست همین داغ محبت که مراست / که نه مستم من و در دور تو هشیاری هست

جز این نیستم چاره‌ای در سرشت / که سر بر نگردانم از سرنوشت

آن کشیدم ز تو ای آتش هجران که چو شمع / جز فنای خودم از دست تو تدبیر نبود

دل تو نامه عقل و سخنت عنوان است / بکوش سخت و نکو کن ز نامه،‌ عنوان را

می‌کند عشق تو تاراج دل و دین الغیاث / می‌برد صبر و قرار از جان غمگین الغیاث

به تیغ می‌زد و می‌رفت و باز می‌نگریست / که ترک عشق نگفتی سزای خود دیدی

از لعل تو گر یابم انگشتری زنهار / صد ملک سلیمانم در زیر نگین باشد

از آن جان تو لختی خون فسرده / سپرده زیر پای اندر سپارا