شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 19752

نی حریف هر که از یاری برید / پرده‌هایش پرده‌های ما درید

مروّت گرچه نامی بی‌نشان است / نیازی عرضه کن بر نازنینی

بخور تا توانی به بازوی خویش / که سعی‌ات بود در ترازوی خویش

دلا معاش چنان کن ‌که گر بلغزد پای / فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد

چو در دست‌تنگی نداری شکیب / نگه‌دار وقت فراخی حسیب

ما را ز قضا جز این قدر ننمایند / پیمانه عمر ماست می‌پیمایند

چو پولاد زنگارخورده سپهر / تو گفتی به قیر اندر اندود چهر

سپاه شب تیره بر دشت و راغ / یکی فرش گسترده از پرّ زاغ

سخن گر ز توحید گویی به من / نماند ز توحید الّا سخن

به روی دگر بودش آب روان / که روشن شدی مرد را زو روان

دوش می‌سوختم از این آتش / آه اگر امشبم بوَد چون دوش

روی در دیوار کن وانگه خموش / ز آنکه آن دیوار دارد نیز گوش

دلم خاک تو شد گو باش من خون می‌خورم باری / ز دست این دل خاکی به دست خون درم باری

گوش زیر زلف و زیور زان نهان کردی که آه / نشنوی پیدا ز من باری نهان چون نشنوید

با تو حدیث بوسه همان به که کم کنم / کالا حدیث زرّ فراوان نمی‌کنی

آن یار کزو خانه ما جای پری بود / سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود