شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 2: پایه‌های آوایی | آزمون شماره 4903

مرده بدم زنده شدم گریه بدم خنده شدم/ دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا/ یار تویی غار تویی خواجه نگه دار مرا

ای به ازل بوده و نابوده ما/ وی به ابد زنده و فرسوده ما

اشک دوان هر سحری از دلم آرد خبری/ هیچ کسی را ز دلم خود خبری می‌نشود

فعلاتن مفاعلن فعلن

مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن

مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن

مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن

مِهرِ ماه

زنده باد

سَرِ کوچه

کویِ یاران

بر خرمنِ صد زاهد عاقل زند آتش / این داغ که ما بر دل دیوانه نهادیم

مرغ خوشخوان را بشارت باد کاندر راه عشق / دوست را با ناله شب‌های بیداران خوش است

گرم باز آمدی محبوب سیم‌اندام سنگین‌دل / گُل از خارم برآوردی و خار از پای و پای از گِل

خسروان قبله حاجات جهان‌اند ولی / سببش بندگی حضرت درویشان است

پس آنگهش ز کرم این قدر به لطف بپرس / که گر وظیفه تقاضا کنم روا باشد 

بر تو خوانم ز دفتر اخلاق / آیتی در وفا و در بخشش

بی ماه مهرافروز خود تا بگذرانم روز خود / دامی به راهی می‌نهم مرغی به دامی می‌زنم 

ز عشق ناتمام ما جمال یار مستغنی است / به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را