شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس پنجم: بیداد ظالمان

در کدام بیت غلط املایی دیده می‌شود؟

گاه آن است که از محنت و سختی برهند جای آن است که امسال کنم من، طرَبی

کلید درِ دوزخ است آن نماز که در چشم مردم گذاری دراز

باورم نیست ز بد عهدی ایّام هنوز قصّۀ غصّه که در دولت یار آخر شد

چون یکی زین چهار شد غالب جانِ شیرین برآید از قالب

در تمام گزینه‌ها، همۀ معانی مقابل واژه، درست است به‌جز:

گلبُن: بوتۀ گل، گل سرخ، بیخ بوتۀ گل

باری: القصّه، به هرحال، خلاصه

استماع: شنیدن، گوش دادن، شنوایی

خیره: سرگشته، لجوج، بیهوده

در کدام بیت آرایۀ مجاز دیده می‌شود؟

یک نیمۀ آن تویی به سرخی یک نیم دگر منم چنین زرد

لبش مانندۀ لعل است و مرجان است دندانش سرشکم لعل و مرجان شد ز عشق لعل و مرجانش

در لعل لبش یافتم آن نکته که عمری در عالم جان معنی آن می‌طلبیدم

در ازل داده‌ست ما را ساقی لعل لبت جرعۀ جامی که من مدهوش جامم هنوز

اگر بخواهیم ابیات زیر را به ترتیب داشتن آرایه‌های «استعاره - مجاز - کنایه - تشبیه» مرتّب کنیم، کدام گزینه درست است؟

الف) نشست و مشعله از جان بی‌دلان برخاست / برفت و مشعله‌ی عمر مرد و زن بنشست

ب) خبر برید به خسرو که در ره شیرین / غبار هستی فرهاد کوه‌کن بنشست

ج) فشاند سنبل و چون گل ز غنچه رخ بنمود / کشید قامت و چون سرو در چمن بنشست

د) ز خانه هیچ نخیزد سفر گزین خواجو / که شمع دل بنشاند آن‌‌که در وطن بنشست

ب - د - الف - ج

ب - د - ج - الف

ج - الف - ب - د

د - ج - ب - الف

همهٔ بیت‌ها به‌جز .......... با مفهوم «کلُّ نفسٌ ذائقةُ الموت» تناسب دارد.

سرانجام این زیستن، مردن است / که بشکفتن، آغاز پژمردن است

آب اجل که هست گلوگیر خاص و عام / بر حلق و بر دهان شما نیز بگذرد

دل ضعیفم از آن می‌کشد به طرف چمن / که جان ز مرگ به بیماری صبا سپرد

به هست و نیست مرنجان ضمیر و خوش می‌باش / که نیستی است سرانجام هر کمال که هست

شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس پنجم: بیداد ظالمان | آزمون شماره 16588