شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 22581

قرن چهارم و اوایل قرن پنجم - نیمه قرن ششم - اوایل قرن هفتم

قرن چهارم و اوایل قرن پنجم - نیمه قرن پنجم - قرن ششم و اوایل قرن هفتم

قرن پنجم و اوایل قرن ششم - اوایل قرن هفتم - اواخر قرن هفتم

قرن پنجم - اوایل قرن ششم - نیمه قرن ششم

حمد، ستایش خداوند است و ثنا گفتن بر وی و بزرگ داشتن به نام پاک و صفت بزرگوار و صنع نیکو و تمام و نواخت بیکران.

حجاب که بود میان دل ایشان برداشته شود. همه آرزوهاشان نقد شود. آب مشاهدتشان در جوی ملاطفت روان شود.

دشمن‌پرور است و دوست نواز، عیب پوش است و کارساز. یاد او آئین زبان و دیدار او زندگی جان.

شرعت بر پی شریعت رفتن است. منهاج به نور چراغ راه بردن است. شرعت آن پیغام است که از رسول شنیدی، منهاج آن نور است که در سر یافتی.

ذرّه نماید آفتاب چون به جمال تو رسد / عین کمال خسته باد ار به کمال تو رسد

کوه آهن شد غمم وز بخت من / در جهان آهن‌ربایی مانده نیست

در زیر هر نهالی از آن مجلسی کنیم/ بر یادکرد خواجه و بر دیدن بهار

جرعه‌نوش ساغر فکر من ا‌ند از تشنگی / ریزه‌‌خوار سفره خوان من‌‌ اند از ناشتا