شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 3: آرایه‌های ادبی | آزمون شماره 3524

کلّ یوم هو فی شان ز چه کردند بیان/ یعنی اوصاف کمال تو ندارد پایان

صائب این آن غزل حافظ شیرین سخن است/ مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

ای باغ کردی صبرها، در دی رسیدت ابرها/ الصبر مفتاح الفرج، ای صابران راستین

دل روشن که در چاه ریاضت افکنی، بینی/ به تخت مصر عزّت عاقبت چون ماه کنعانش

آموزگار خلق شدیم اما/ نشناختیم خود الف و با را

به برفاب رحمت مکن بر خسیس/ چو کردی مکافات بر یخ نویس

کجاست آنکه بداند که ما چه‌ها کردیم/ همیشه خندۀ خود را به باغ آوردیم

طفل می‌گرید چو راه خانه را گم می‌کند/ چون نگریم من که صاحبخانه را گم کرده‌ایم

یاری‌ات در تو فزاید نه اندرو/ گفت حق این تنصروالله تنصروا

آن پر اکنون در نگارستان چین است/ اطلبوا العلم و لو بالصین ازین است

نام احمد چون حصاری شد حصین/ تا چه باشد ذات آن روح‌الامین

خیز تا خاطر بدان ترک سمرقندی دهیم/ کز نسیمش بوی جوی مولیان آید همی

واج‌آرایی، تلمیح

مراعات‌نظیر، تشبیه

تشبیه، واژه‌آرایی

واج‌آرایی، تضمین