شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - فارسی 2 | آزمون شماره 8331

رسا و روشن  -  اِبا و امتناع

ضیاء و روشنایی  -  مسلوب و سلب‌شده

طنوره کشیدن  -  کوری خواندن برای کسی

مآثرو یادگارها  -  توازن قوا

س__الک راه به من_زل ب_رسد آخ_ر ک_ار     همت پیر ط_ریقت اگ_رش هم_راه است

س_الکانی ک__ه ق_دم در ره ج_انانه زدند     پشت پ_ا ب_ر فلک از همت م_ردانه زدند

ب__ه دست، کار جهان را تمام نتوان کرد      جهان از اوست که همت به کار می‌بندد

آسمان بار شود پشت زمین را چون کوه      گ_ر حم_ایت نکن_د هم_ت دروی_ش_انش

چشم بد دور از آن سلسله زلف دراز /  که ز هر حلقه او عالم دیگر پیداست

گرچه ز آیینه روشن ننماید جوهر / خط نارُسته از آن چهره انور پیداست

آه گرمی که گره در دل پر خون من است / همچو داغ از جگر لاله احمر پیداست

پرده معنی روشن نشود صائب لفظ / عالم آشوبی از آن زلف معنبر پیداست