شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس یازدهم: خاک آزادگان | آزمون شماره 925

بغض در عالم تو را ویران کند / همچو روبه طعمه‌ی شیران کند

ز ما گر خرده ای آمد بزرگی کن و زان بگذر / که آن بهتر که بر مستان ببخشایند هشیاران

ای محقق این دل از جان و جهان / محو گردان آشکارا و نهان

گفتی تمام زلزله شد خاک مطمعن / گفتی فتاد از حرکت چرخ بی قرار

حارس، بنات، توشه، فراق

حرس، بنات، توش، فراق

حرس، نبات، ذخیره، فراغ

حرس، بنات، توش، فراغ

نداند که ما را سر جنگ نیست/وگرنه مجال سخن تنگ نیست

 خبرت هست که در باغ کنون شاخ درخت/مژدۀ نو بشنید از گل و دست افشان شد

وگر تند باشی به یک بار و تیز/ جهان از تو گیرند راه گریز

برآشفت عابد که خاموش باش/تو مرد زبان نیستی گوش باش

برآسود پس لشکر از هر دو روی/برفتند روز دوم جنگجوی

چنان نیزه بر نیزه انداختند/ سنان یک به دیگر برافراختند

به پیش پدر شد پر از خون جگر/ پر اندیشه دل پر ز گفتار سر

بگفت آنکه در دل مرا درد چیست / همی گفت چندی و چندی گریست

الف – د – ج – ب 

د – الف – ب - ج 

ب – ج – الف - د

ج – ب – د – الف