شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 2293

چهار

سه

یک

دو

در اصطلاح ادبی، یکسانی کلمات مصراعی با مصراع دیگر یا جمله‌ای با جمله دیگر از نظر وزنی و حروف آخر.

دو بیت یا جمله که واژه‌های آنها از نظر «وزن» و «حرف پایانی» کاملاً یکسان باشند.

اگر در یک جمله دو واژه همآوا به کار رود اما معنای متفاوت داشته باشد، ترصیع نام دارد.

موازنه‌ای که همۀ سجع‌های آن متوازی باشد.

ای منور به تو نجوم جلال/ وی مقرر به تو رسوم کمال

بوستانی است صدر تو ز نعیم/ و آسمانی است قدر تو ز جلال

خدمت تو معوّل دولت/ حضرت تو مقبّل اقبال

شد مزیّن به تو مقام و محل/ شد مزیّن به تو حرام و حلال

دل به امید روی او همدم جان نمی‌شود/ جان به هوای کوی او خدمت تن نمی‌کند 

ز گرز تو خورشید بریان شود/ ز تیغ تو بهرام گریان شود 

صفای صفوت رویت بریخت آب بهار/ هوای جنت کویت ببیخت مشک تتار 

دلبر که جان فرسود از او، کام دلم نگشود از او/ نومید نتوان بود از او، باشد که دلداری کند

سرو فرازنده از قیام تو بی پا/ مهر فروزنده از جمال تو زایل

برگ بی‌برگی بود ما را نوال / مرگ بی‌مرگی بود ما را حلال

نظری به حال من کن چو قدح به دست گیری/ گذری به خاک جم کن چو به دست جام داری

گشت فراق و وصل تو مرگ و بقای عاشقان/ کشتی و زنده ساختی ای تو خدای عاشقان