شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 3558

شرق و شمال شرق، یعنی ماوراءالنهر، خراسان و سیستان

شرق و شمال شرق، سیستان، شیراز و خراسان

مرکز ایران، حوزه ادبی فارس و نواحی مرکزی

مرکز ایران، اصفهان، همدان، ری

قرن پنجم - نثر موزون

قرن ششم - نثر موزون

قرن پنجم - نثر مصنوع

قرن ششم - نثر مصنوع

بار خدای را عزّ و جلّ بر روی زمین بندگانی‌اند که آشامندۀ شراب معرفت‌اند و مست از جام محبّت. هرچند که از حقیقت آن شراب در دنیا جز بویی نه و از حقیقت آن مستی جز نمایشی نه.

خواهنده هرگز چون خواسته نبود، رونده هرگز چون ربوده نبود، رونده مزدور است و ربوده مهمان. مزد مزدور، درخور مزدور و نزل مهمان درخور میزبان.

عشق گفت: من دیوانۀ جرعۀ ذوقم، برآرندۀ شعلۀ شوقم، زلف محبت را شانه‌ام، زرع مودّت را دانه‌ام. ای عقل تو کیستی؟ مؤدب راه و من مقرّب شاه.

به تجربت می‌توان دانست که رضا به قضا و حُسن مصابرت در قناعت اصل توانگری و عمده سروری است و سرمایه دوستی مُواسا با اصحاب.

فردوسی

رودکی

ابوشکور بلخی

کسایی مروزی