شرکت در آزمون آنلاین فلسفه 1 - درس 7: ابزارهای شناخت | آزمون شماره 3217

می‌توان با تکیه بر حس، شهود و وحی به معرفت فلسفی رسید.

معرفت حسی و عقلی معتبر و معرفت شهودی و وحیانی قابل قبول است.

هر یک از ابزارهای عقل، حس، شهود و وحی در جایگاه خود اعتبار دارند.

معرفت فلسفی متکی بر استدلال عقلی است و بدون آن،‌ فلسفه وجود ندارد.

معرفتی که از طریق قلب به‌دست می‌آید، معرفت شهودی نام دارد.

عقل، به انسان این امکان را می‌دهد یافته‌هایی در مورد اجزای هستی، که امکان درک تجربی آن وجود ندارد، به‌دست آورد.

انسان یافته‌های عقلانی را اساس سایر دانش‌ها قرار می‌دهد.

برای رسیدن به معرفت شهودی، سیر و سلوک و تهذیب نفس ضروری است.

خداوند از طریق وحی، معارف وحیانی را در اختیار بشر قرار می‌دهد.

دریافت‌کننده وحی، پیامبران الهی هستند.

در شهود وحیانی، خداوند کلمات و عبارات خود را بر قلب پیامبر نازل می‌کند.

پیامبر کلمات و عبارات وحی را دریافت می‌کند و متناسب با فهم مردم زمانه در آن دخل و تصرف می‌کند.