شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هشتم: وزن شعر فارسی | آزمون شماره 9709

بود کیش من مهر دلدارها / هماوردت آمد برآرای کار

یاد ایّامی که در گلشن فغانی داشتم / دلبر هنوز ما را از خود نمی‌شمارد

فلک جز عشق محرابی ندارد / به هر مژگان هزاران قطره خون است

از تو بریدن صنما روی نیست / زلف تو چوگان و دلم گوی اوست

گر من از دوست بنالم نفسم صادق نیست / خبر از دوست ندارد که ز خود باخبر است (4 مورد)

اوّل نظر ز دست برفتم عنان عقل / وان را که عقل رفت چه داند صواب را (5 مورد)

خنک آن درد که یارم به عیادت به سر آید / دردمندان به چنین درد نخواهند دوا را (5 مورد)

خلق را بر ناله من رحمت آمد چند بار / خود نگویی چند نالد سعدی مسکین من (4 مورد)

چشم ساقی چو من از باده خراب است امشب/ حیف از آن دیده که آمادۀ خواب است امشب

قمرا! پرده پرافکن که ز شرم رخ تو/ چهرۀ ماه فلک زیر نقاب است امشب

نور روی قمر و عکس می و پرتو شمع / چهره بگشا که شب ترک حجاب است امشب

با دل سوخته پروانه به شمعی می‌گفت/ دادن بوسه به عشاق ثواب است امشب

دل ز اندیشه‌ی او پاک بشوی $\leftarrow$ $-U/--UU/--U-$

سیه زلف آن سرو سیمین من $\leftarrow$  $-U/--U/--U/--U$

عدل چه افتاد که منسوخ شد $\leftarrow$ $-U-/-UU-/-UU-$

ای بخارا شاد باش و دیر زی $\leftarrow$ $-U-/U-U-/--U-$

خاتم ملک سلیمان است علم

گرچه مورم ولی آن حوصله با خود دارم

لالۀ او چون گل خود زرد یافت

آن نعرۀ شور هم چنان هست