شرکت در آزمون آنلاین پیام‌های آسمان هشتم - درس 1-آفرینش شگفت انگیز | آزمون شماره 1089

بخش نخست                 

بخش دوم

بخش سوم

بخش چهارم

شب سردی است ، و من افسرده. / راه دوری است، و پایی خسته. / تیرگی هست و چراغی مرده. / می کنم، تنها، از جاده عبور: / دور ماندند ز من آدم ها. / سایه ای از سر دیوار گذشت، / غمی افزود مرا بر غم ها.

هیچ چشمی، عاشقانه به زمین خیره نبود. / کسی از دیدن یک باغچه مجذوب نشد. / هیچ کسی زاغچه ای را سر یک مزرعه جدی نگرفت. / من به اندازه ی یک ابر دلم می‌گیرد / وقتی از پنجره می‌بینم حوری / - دختر بالغ همسایه -  / پای کمیاب‌‌ترین نارون روی زمین / فقه می‌خواند.

در پس پرده ای از گرد و غبار / نقطه ای لرزد از دور سیاه: / چشم اگر پیش رود، می‌بیند / آدمی هست که می‌پوید راه. / تنش از خستگی افتاده ز کار / بر سر و رویش بنشسته غبار. / شده از تشنگی‌اش خشک گلو. / پای عریانش مجروح ز خار.

آدم این‌جا تنهاست / و در این تنهایی، سایه ی نارونی تا ابدیت جاری است. / به سراغ من اگر می‌آیید، / نرم و آهسته بیایید، مبادا که ترک بردارد / چینی نازک تنهایی من.

بدترين‌ جانوران‌ نزد خدا كساني‌ هستند كه‌ در شنيدن‌ و گفتن‌ حرف‌ حق‌ كر و لال هستند و در آیات خدا تعقّل‌ نمي‌كنند.

این کار، جز برای خاشعان، گران است. آن‌ها کسانی هستند که می‌دانند دیدارکننده‌ی پروردگار خویشند، و به سوی او بازمی‌گردند.

منافقان همان‌ها هستند که پیوسته انتظار می‌کشند و مراقب شما هستند؛ خداوند هرگز کافران را بر مؤمنان تسلّطی نداده است.

و هنگامی که به نماز برمی‌خیزند، با کسالت برمی‌خیزند؛ و در برابر مردم ریا می‌کنند؛ و خدا را جز اندکی یاد نمی‌ کنند.

 ممكن نيست خداوند حكيم، اين جهان شگفت‌انگيز را بيهوده آفريده ‌باشد.

نمي‌توان گفت تمامي امور جهان هستي، به طور تصادفي به‌وجود آمده و كسي آن‌ها را نساخته است.

انسان خود بهتر از هر كسي نيازهاي خود را مي‌داند و توان برطرف كردن آن‌ها را دارد.

خداوند به ما انسان‌ها عقل داده‌است تا فكر كنيم و از دنياي پيرامون خود درس خداشناسي بياموزيم.