شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 23176

ای دریغا، ای دریغا، ای دریغ/ کآنچنان ماهی نهان شد زیر میغ

شهد و شیر و شراب و شاهد و شمع/ دوستان در کنار و یاران جمع

گفتی ز خاک بیشترند اهل عشق من/ از خاک، بیشتر نه، که از خاک کمتریم

از درد سخن گفتن و از درد شنیدن/ با مردم بی‌‌درد، ندانی که چه دردی است

هم‌‌نشینان تو خارانند و بس/ گل چه ارزد پیش تو ای بوالهوس

خیال روی کسی در سر است هر کس را/مرا خیال کسی کز خیال بیرون است

ما خاک تیره و رخ خوب تو آفتاب/ما صید لاغر و سر زلفت کمند ما

پای استدلالیان چوبین بود/پای چوبین سخت بی‌‌تمکین بود

پس وصال این فراق آن بود / صحّت این تن سقام جان بود

به دام افتاد روباهی سحرگاه / به روبه‌بازی اندیشید در راه

دلم سیر شد زین سرای سپنج / خدایا مرا زود برهان ز رنج

نداری ز من شرم از کردگار / نترسی که پرسند روز شمار؟

 بوی یوسف می‌کشم از چشم چون دستار خویش / چشم بر راه صبا چون پیر کنعان نیستم

 به سخن هر که شود زنده نمیرد هرگز / دم عیسی است هوای نفس آباد سخن

 آن‌چه بر ایوب رفت نیست خوش اما چه سود / مرد که دارد شکیب، درد که دارد علاج

 گر قبول عشق خواهی بیخ وصل از دل بکن / ملک چین داری ز حسرت ابروان پر چین مکن