شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره | آزمون شماره 12064

گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب کن/ یعنی که رخ بپوش و جهانی خراب کن

هزار نقش برآرد و زمانه و نبود/ یکی چنان‌که در آیینۀ تصور ماست

باغ سلام می‌کتد، سرو قیام می‌کند/ سبزه پیاده می‌رود، غنچه سوار می‌رسد

گرچه من خود ز عدم دلخوش و خندان زادم/ عشق آموخت مرا شکل دگر خندیدن

سه مورد استعاری - چهار مورد تشبیهی 

پنج مورد استعاری - دو مورد تشبیهی 

دو مورد استعاری - پنج مورد تشبیهی 

چهار مورد استعاری - سه مورد تشبیهی 

گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب کن / یعنی که رخ بپوش و جهانی خراب کن 

ز بادام تر آب گل برانگیخت / گلابی بر گل از بادام میریخت

باغ سلام میکند، سرو قیام میکند / سبزه پیاده میرود، غنچه سوار میرسد 

به گریه گفتم از آن پسته یک دو بوسه بده / به خنده گفت مگس کی نشسته بر قندم؟!

ابر رحمت در دهانش گوهر شهوار ریخت / چون صدف هر کس درین دریا دهن را پاک کرد

 بکش دست طمع از دامن طول اَمل صائب / که زلف دود در سرپنجه مجمر نمی‌ماند

عشق آمده بود بر درِ دل / عقل از پی دفع لشکر آورد

 ای چشم خرد حیران در منظر مطبوعت / و ای دست نظر کوتاه از دامن ادراکت