شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 - درس چهارم

1- «یجب علی القائل أن یکون عاملاً بما یقول حتّی یتغیّر سلوک المستمعین!»:

گوینده باید به آنچه می‌گوید، جامة عمل بپوشاند تا رفتار شنوندگان را تغییر دهد!

گوینده باید به آنچه گفته است، عمل‌کننده باشد تا رفتار شنوندگان را تغییر دهد!

چنان چه گوینده به آنچه می‌گوید عمل کند، رفتار شنوندگان تغییر خواهد کرد!

گوینده باید به آنچه می‌گوید، عمل‌کننده باشد تا رفتار شنوندگان تغییر کند!

2- عَیِّن الصَّحیحَ:

لأَنَّ اِرضاء النّاس غاَیۀٌ لا تُدْرک: چرا که راضی ساختن مردم هدفی است که به‌دست نمی‌آورند.

إنَّ الأنبیاء کانوا یَقُولونَ قولاً سدیداً لکنَّ الکُفّار ما قَبِلوا: همانا انبیا سخن درست و استوار گفتند؛ ولی کفار نمی‌پذیرفتند.

رأیت شابّا یَدْعُو النّاسِ الی سبیلِ‌ اللهِ بالموعظۀِ الحسنۀِ: جوانی را دیدم که مردم را به راه خدا با پند نیکو دعوت می‌کرد.

الشعراءُ یَنْشُدون قصائد حَولَ الآیۀ (لِمَ تَقولونَ ما لا تَفعلون(: شاعران قصائدی پیرامون آیه «چرا چیزی را می‌گویند که انجام نمی‌دهد» می‌سرایند.

3- عیّن الصّحیح:

إنّ الخفّاش یعتبر أحد أعداء بیض الصّقر!

حرارة الشّمس تسبّب أن لا یخرج ولدُ الصّقر من البیض!

للصّقر حاسّة باصرة قویّة لکنّه لا یصید صیده بعد غروب الشّمس أبداً!

الخفّاش یعیش قرب عشّ الصّقر و یمنع العدوّ من الاقتراب ببیض الصّقر!

4-

عَيّن الخطأ:

طوبى لمن يتّبعه الآخرون في عمله: خوش به حال كسى كه ديگران از كارش پيروى
می‌كنند!

لا يُحدّثُ بما يخاف أن يكون كذباً: درباره چیزى كه مى‌ترسد دروغ باشد، سخن نمى‌گويد!

أعوذ بربّي من النّفس الّتي لا تشبع: از نفسى كه سير نمى‌شود، به پروردگارم پناه مى‌برم!

تكلّموا بالقول الحسن تُعرفوا بأحسن وجه: با كلام نيكو سخن گفتند تا به بهترين شكل
شناخته شوند!

5-

عیّن جملة وَضَّحت نکرة :

عَلَینا أن لا نذکُر بکلامٍ خفيّ عیوب الآخرین!

في الحصّة الأولی الطّلّابُ یَستمعون إلی کلام المعلّم!

جلسنا في حدیقة تَجري من تحتها الأنهار!

تَکلَّموا تُعرَفوا فإنّ المرء مخبوءٌ تحت لسانه!

شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 - درس چهارم | آزمون شماره 266