شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 22633

دندانۀ هر قصری پندی دهدت نونو/ پند سر دندانه بشنو ز بن دندان

مبارزان جهان، قلب دشمنان شکنند/ تو را چه شد که همه قلب دوستان شکنی

نه عجب که قلب دشمن شکنی به روز هیجا/ تو که قلب دوستان را به مفارقت شکستی

از خلاف‌آمد عادت بطلب کام که من/ کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم

رسم بدعهدی ایّام چو دید ابر بهار / گریه‌اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد

 قناعت می‌کنم با درد چون درمان نمی‌یابم / تحمل می‌کنم با زخم چون مرهم نمی‌بینم

 مگر که لاله بدانست بی‌وفایی دهر / که تا بزاد و بشد جام می ز کف ننهاد

 گردون، مرا زِ محنت هستی، رها نخواست / مرگم رسیده بود ولیکن خدا نخواست