شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس یازدهم : پایه های آوایی همسان دو لختی | آزمون شماره 7827

چشم پر نور که مست نظر جانان است / ماه ازو چشم گرفت است و فلک لرزان است

اکنون که گل سعادتت پربار است / دست تو ز جام مِی چرا بیکار است

آنکه بی باده کند جان مرا مست کجاست / وانکه سوگند من و توبه‌ام اشکست کجاست

هله ای آن‌که بخوردی سحری باده که نوشت / هله پیش آ که بگویم سخن راز به گوشت

هر که هوا گرفت و رفت از پی آرزوی دل / گوش مدار سعدیا بر خبر سلامتش 

ای دل اندر بند زلفش از پریشانی منال / مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش 

اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست / حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم 

جوانا سر متاب از پند پیران / که رای پیر از بخت جوان به 

به غم پیوسته وز شادی گسسته / رمیده زان و با این آرمیده

دامن‌کشان همی‌شد در شرب زر کشیده / صد ماهرو ز رشکش جیب قصب دریده 

گر خاطر شریفت رنجیده شد ز حافظ / باز آ که توبه کردیم از گفته و شنیده

لفظی فصیح شیرین قدی بلند چابک / رویی لطیف زیبا چشمی خوش کشیده 

گفت مرا خواجه فرج صبر رهاند ز حرج / هیچ مگو کز فرج است این‌که گرفتار شدم $(-U-/-UU-/-UU-/-UU-)$

انگبین‌رویان نترسند از مگس / نوش می‌گیرند و نشتر می‌زنند $(-U-/--U-/--U-)$

چون در کنار آرم تو را از دست نگذارم تو را / چون جان و دل دارم تو را این آرزویم نیست بس $(-U--/-U--/-U--/-U--)$

مرا گوید به عشق اندر چرا چندین همی‌نالی / نگار من چو بیند چشم گوهربار من هر شب $(---U/---U/---U/---U)$