شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 19602

عشق و اساس عشق نهادند بر دوام/یعنی خلل‌پذیر نگردد بنای عشق

از ننگ چه پرسی؟که مرا نام ز ننگ است/وز نام چه پرسی؟که مرا ننگ ز نام است

چه نماز باشد آن را که تو در خیال باشی/تو صنم نمی‌گذاری که مرا نماز باشد

ما را ز هم جدا کرد ایّام ورنه ما را/ با دولت وصالت خوش بود روزگاری

در این سرای بی‌کسی، کسی به در نمی‌زند/ به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی‌زند

دردم از یار است و درمان نیز هم/ دل فدای او شد و جان نیز هم

درد ما را نیست درمان الغیاث/ هجر ما را نیست پایان الغیاث

از درد سخن گفتن و از درد شنیدن/ با مردم بی‌درد ندانی که چه دردی است

ابر و باران و من و یار ستاده به وداع / من جدا گریه‌کنان، ابر جدا، یار جدا (واژه‌‌آرایی، جناس همسان)

نیک‌اختری به منزل وصلت رسد که او / با بدر و قدر و صدر و شرف‌ اتصال یافت (واج‌آرایی، جناس ناهمسان اختلافی)

گه از خاکی چو گل رنگی برآرد/ گه از آبی چو ما نقشی نگارد (موازنه، تشبیه)

آن زمان کو را عیان جویی نهانست / وان زمان کو را نهان جویی عیانست (ترصیع، تضاد)