شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره | آزمون شماره 13588

آینه‌ت دانی چرا غماز نیست؟ / چون که زنگار از رخش ممتاز نیست

صبحگاهی سر خوناب جگر بگشایید / ژاله صبحدم از نرگس تر بگشایید 

دهقان سالخورده چه خوش گفت با پسر / کای نور چشم من، به‌جز از کِشته ندروی

هزار نقش برآرد زمانه و نبود / یکی چنان‌که در آیینه تصور ماست 

ز شیرین‌کاری شیرین دلبند / فروخواندم به گوشش نکته‌ای چند 

شد چهره زردش ارغوانی / بالای خمیده خیزرانی 

گر انجیرخور مرغ بودی فراخ / نبودی یک انجیر بر هیچ شاخ 

دگرباره جهاندار از سر مِهر/ به گلرخ گفت کای سرو سمنچهر 

تو را لبی است ز چشم ستاره خندان‌تر / مرا دلی ز دهان تو تنگ‌میدان‌تر 

نقاب گل کشید و زلف سنبل / گره بند قبای غنچه وا کرد 

به نور عشق مگر چشم دل گشاده شود / وگرنه دیده ظاهر حجاب بینایی است 

ای پسته دهانت شیرین و انگبین لب! / من تلخ‌کام مانده در حسرت چنین لب