شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 18144

جناس تام

تضاد

واژه آرایی

مجاز

من پیر سال و ماه نیم ‌یار بی‌وفاست / بر من چو عمر می‌گذرد پیر از آن شدم

ز دست کوته خود زیر بارم / که از بالابلندان شرمسارم

آیینه‌ شاهی است بر این صفّه صفوت / صوفی به ادب باش و بر این صفّه صفا کن

ما را همه شب نمی‌برد خواب / ای کشته‌ روزگار دریاب

بر دیده من خندی کاین‌جا ز چه می‌گرید / گریند بر آن دیده کاین‌جا نشود گریان

ولیکن تو بستان که صاحب خرد / از ارزان‌فروشان به رغبت خرد

من چو مویی و ز من تا به اجل یک سر موی / بر سر موی ز من دور چرایید همه؟

خاقانی و درد نهان، خون دل از ناخن روان / وز ناخن غم هر زمان، مجروح رخسار آمده

ساقی سیم ساق من گر همه دُرد می‌دهد / کیست که تن چو جام می جمله دهن نمی‌کند (تشبیه، واج‌آرایی)

چو منصور از مراد آنان که بردارند بر دارند / بدین درگاه حافظ را چو می‌خوانند می‌رانند (واج‌آرایی، تلمیح)

هر چه جز بار غمت بر دل مسکین من است / برود از دل من وز دل من آن نرود (واژه‌آرایی، کنایه)

از هر کرانه تیر دعا کرده‌ام روان / باشد کز آن میانه یکی کارگر شود (تلمیح، واج‌آرایی)