شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس چهارم: تاریخ ادبیات پیش از اسلام و قرن‌های اولیه هجری | آزمون شماره 16703

صفاریان، خراسان

سامانیان، بخارا

غزنویان، شیراز

طاهریان، اصفهان

مکش پای از گلیم خویش افزون/ که تا داناتر آیی از کسایی

بیا اینک نگه کن رودکی را/ اگر بی‌‌جان روان خواهی تنی را

مرا خود چه باشد زبان‌‌‌آوری/ چنین گفت شاه سخن عنصری

عید او فرخ و فرخ سر سال/ فرخی بر در او بسته کمر

شاهنامه ابومنصوری: از این اثر فقط چند صفحه‌ای از مقدّمه باقی مانده است.

ترجمه تفسیر طبری: اصل اثر به زبان عربی و اثر محمّدبن جریر طبری است.

تاریخ بلعمی: ترجمه کتابی نوشته طبری است که تغییراتی در آن صورت گرفته است.

تاریخ الرسل و الملوک: جمعی از دانشمندان خراسان آن را به فارسی برگرداندند.

در این دوره بسیاری از اصطلاحات علمی، ادبی، دینی و سیاسی جدید از راه ترجمه متون عربی، وارد فارسی دری شد.

در آغاز این دوره بیشتر دانشمندان ایرانی آثار خود را به فارسی دری می‌نوشتند تا در حفظ آداب و سنن خود بکوشند.

آغاز این دوره از نظر تاریخی با اوج حاکمیت سامانیان هم‌زمان است و عصر اندیشه استقلال ملی ایران به‌شمار می‌رود.

قرن چهارم دوران غلبه، رواج، حفظ و ارائه آداب و رسوم ملی بود و پایه حماسه‌های ملی در این قرن گذاشته شد.