شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس یکم : نیکی | آزمون شماره 1755

چندین شجر وفا نشاندم/ وز وصل تو ذره ای ثمر نی

که عاشق قدر وصل آنگاه داند/که عاجز گردد از هجران آجل

عاشق و رندم و میخواره به آواز بلند/ وین همه منسب از آن حور پریوش دارم

قرض از هجر اگر شادی دشمن بودست/دشمنم شاد شد و سخت بیاسود بیا 

احرام چو بندیم چوآن قبله که اینجاست/ در سعی چه کوشیم که از مروه صفا رفت

تمام عضو با من در تلاشند/زدام هیچ یک نتوان رهیدن

رسید نشئه به حدی که بهردیدن تو/ کنم همت که مهتاب را نگهدارم 

سحر که جوهر شمشیر ناله فاش کنم/چو مهر یک تنه با عالمی تلاش کنم 

قاصد ز برم رفت که آرد خبر از یار/ باز آمد و اکنون خبر از خویش ندارد

درد هرکس را ببینی در حقیقت چاره‌ای دارد/ من ز عشقت با همه دردی که دارم ناگزیرم

و گر سالکی محرم راز گشت/ ببندند بر وی درِ بازگشت

ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز/ کان سوخته را جان شد و آوار نیامد

شش

پنج

چهار

سه