شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هشتم: وزن شعر فارسی

1-

هجای آغازین کدام یک از گزینه‌های زیر، بلند است؟

بخندد همی باغ چون روی دلبر/ ببوید همی خاک چون مشک اذفر

بسی رنج بردم در این سال سی/ عجم زنده کردم بدین پارسی

با من بگو تا کیستی؟ مهری بگو، ماهی بگو/ خوابی؟ خیالی؟ چیستی؟ اشکی بگو، آهی بگو

ملکا ذکر تو گویم که تو پاکیّ و خدایی/ نروم جز به همان ره که توام راه نمایی

2-

همۀ بیت‌های زیر از نظر تقطیع هجایی یکسان هستند؛ به جز .......

به فصل خزان در نبینی درخت / که بی برگ مانَد ز سرمای سخت

که چشمم ز روی سعادت مبند / زبانم به وقت شهادت مبند

دعای ضعیفان امّیدوار/ ز بازوی مردی به آید به کار

چون ندارم من قبول و رشد غیب/ خلق را رد می‌کنم از خود به عیب

3-

تقطیع هجایی کدام گزینه با بیت زیر یکسان نیست؟

«آن همه دلداری و پیمان و عهد / نیک نکردی که نکردی وفا»

هر سحر از عشق دمی می‌زنم / روز دگر می‌شنوم بر ملا

مرا گر تو بگذاری ای نفس طامع / بسی پادشاهی کنم در گدایی

این چه نظر بود که خونم بریخت / وین چه نمک بود که ریشم بخست

گر گله از ماست شکایت بگوی / ور گنه از توست غرامت بیار

4-

کدام گزینه با بیت زیر، تناسب معنایی کم‌تری دارد؟

«شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل / کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها؟»

او چه داند که چیست حالت عشق؟ / که بر او عشق، تیر غم نزده‌ست

حدیث عشق نداند کسی که در همه عمر / به سر نکوفته باشد در سرایی را

راز من در عشق او پنهان نباشد تا مرا / روی زرد و باد سرد و دیده‌ی گریان بود

غرقه در دریای عشقش حال ما داند که چیست / این سخن آسوده بر ساحل کجا داند که چیست؟

5-

دو مصراع همه‌ی ابیات به استثنای بیت ............. از نظر تعداد و نظم هجاها یکسان هستند.

نــه مـن سـبوکش این دیر رند سوزم و بس بـسـا سـرا کـه در این خانه سنگ و سبوست

بـه می عمارت دل کن که این جهان خراب بــر آن سر است که از خاک ما بسازد خشت

چـون چـشـم تـو دل مـی‌برد از گوشه‌نشینان هـمـراه تـو بـودن گـنـه از جـانـب ما نیست

صــبـحـدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت نــاز کـم کن در این باغ بسی چون تو شکفت

شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هشتم: وزن شعر فارسی | آزمون شماره 8332