شرکت در آزمون آنلاین مطالعات اجتماعی نهم - درس سیزدهم: نهضت مشروطه | آزمون شماره 30730

انقلاب مشروطیت جنبشی سیاسی- اجتماعی بود که در دوره ی حکومت مظفرالدین شاه رخ داد و به دنبال آن نظام پادشاهی مشروطه جایگزین نظام پادشاهی استبدادی شد.

مظفرالدین شاه در 14 مرداد 1285 ش. فرمان مشروطه را صادر کرد و پس از آن مجلس شورای ملی تشکیل شد و قانون اساسی مشروطه با عجله تدوین و تصویب شد.

پس از به توپ بسته شدن مجلس، طرفداران مشروطه در گیلان و اصفهان راهی پایتخت شدند و پس از فتح تهران، محمدعلی شاه را برکنار کرده و پسرش احمدمیرزا را جایگزین او کردند.

هم زمان با وقوع انقلاب مشروطیت در ایران، آلمان و متحدانش یعنی ایتالیا و روسیه و مجارستان به یک قدرت اروپایی تبدیل شده و درصدد دست اندازی بر مستعمرات دیگر کشورها بودند.

قرارداد ۱۹۱۹ بین ایران و اتحاد جماهیر شوروی، در زمان احمد شاه قاجار، منعقد شد.

بر اساس قرارداد ۱۹۱۹ اداره امور مالی و نظامی ایران به دست اتحاد جماهیر شوروی افتاد.

آیت‌الله مدرس و شیخ محمد خیابانی از مخالفان این قرارداد بودند و احمد شاه قاجار از تایید این قرارداد امتناع کرد.

قرارداد ۱۹۱۹ پیش از سرنگونی حکومت تزاری روسیه بین وثوق الدوله و انگلستان منعقد شد.