شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس یکم : تاریخ ادبیات فارسی در قرن‌های 7 و 8 و 9 | آزمون شماره 2137

بزرگانی چون نجم‌الدین کبری و کمال‌الدین اسماعیل در یورش ویرانگر مغول کشته شدند.

در اواخر دورۀ مغول، به دلیل برچیده شدن بساط حکومت آخرین خلیفۀ عباسی زبان رسمی و رایج عربی گسترش یافت.

وضعیت زبان و ادبیات فارسی در این دوره به دلیل وجود دربارهای ادب‌دوست و گرایش به تصوف و عرفان سامان یافت.

دوستداران فرهنگ و اخلاق به تصوف پناه بردند و به ادبیاتی روی آوردند که به مسائلی چون ترویج روحیۀ تساهل و تسامح و اعتقاد به دنیادوستی تکیه داشت.

در عهد بازماندگان تیمور، تاریخ‌نویسی به همان اسلوب پیچیده رواج یافت و ادبیات رونقی تازه گرفت.

شاهرخ، شهر هرات را مرکز فرماندهی خود قرار داد و در زمان پسرش، بایسنقرمیرزا، قرآن کریم را به خطّ خوش نگاشتند.

تیموریان تقریباً از نیمۀ دوم قرن هشتم تا اوایل قرن دهم در ایران حکومت کردند.

در عهد تیموریان هنرهایی چون مینیاتور، معماری و تذهیب رواج یافت.

از چهره‌های علمی و سیاسی عصر ایلخانان به شمار می‌رود.

مهم‌ترین کتاب او به نثری عالمانه و پخته نوشته شده است.

اقدام مهم فرهنگی او تأسیس عمارت ربع رشیدی در شیراز بود.

وی وزیر مقتدر غازان‌خان و اولجایتو بود.

فخرالدین عراقی

سعدی

خواجوی کرمانی

نجم‌الدین رازی