شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس ششم: سجع و انواع آن | آزمون شماره 14339

 طبیبی را دیدند هرگاه به گورستان رسیدی ردا در سر کشیدی. سؤال کردند، گفت: از مردگان گورستان شرم دارم. بر هر که می‌گذرم ضربت من خورده و در هر که می‌نگرم از شربت من مرده.

اگر عاشقی، دل نشانه بلا کن و اگر عارفی جان سیر محنت و قضا کن. اگر بنده‌ای هرچه او کند رضا کن و در همه مهمات اعتماد بر خدا کن.

من در نفس خویش این قدرت و سرعت می‌شناسم که در خدمت مردان یار شاطر باشم نه بار خاطر.

چندان که نشاط ملاعبت کرد و بساط مداعبت گسترد، جوابش نگفتم و سر از زانوی تعبّد برنگرفتم.

گفتی به رنگ من گلی هرگز نبیند بلبلی / آری نکو گفتی ولی ما نیز هم بد نیستیم

تا چند گویی ما و بس کوته کن ای رعنا و بس / نه خود تویی زیبا و بس ما نیز هم بد نیستیم

گفتی که چون من در زمی دیگر نباشد آدمی / ای جان لطف و مردمی ما نیز هم بد نیستیم

گر گلشن خوشبو تویی ور بلبل خوشگو تویی / ور در جهان نیکو تویی ما نیز هم بد نیستیم

متوازن/ متوازی/ مطرف/ مطرف/ متوازی 

 متوازن/ مطرف/ مطرف/ متوازی/ متوازی

مطرف/ متوازی/ مطرف/ مطرف/ مطرف 

مطرف/ مطرف/ متوازی/ مطرف/ متوازی

قلم بر بی‌دلان گفتی نخواهم راند و هم راندی           جفا بر عاشقان گفتی نخواهم کرد و هم کردی

بدم گفتی و خرسندم عفاک الله نکو گفتی                       سگم خواندی و خشنودم جزاک‌الله کرم کردی

چه لطف است این‌که فرمودی مگر سبق‌اللسان بودت             چه حرف است این‌که آوردی مگر سهوالقلم کردی

مکن سرگشته آن دل را که دست آموز غم کردی                      به زیر پای هجرانش لگدکوب ستم کردی