شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 6902

خوشا فصل گل و عهد جوانی/ خصوص آغاز صبح زندگانی

ای دل شباب رفت و نچیدی گلی ز عیش/ پیرانه‌سر مکن هنری ننگ و نام را

پیش از این کاین سقف سبز و طاق مینا برکشند/ منظر چشم مرا ابروی جانان طاق بود

ز چشمم لعل رمانی چو می‌خندند می‌بارند/ ز رویم راز پنهانی چو می‌بینند می‌خوانند

دل که بیابان گرفت چشم ندارد به راه / سر که صراحی کشید گوش ندارد به پند

 گویند عالمان که نکردی تو سجده‌ای / نزدیک اهل معرفت این خود فسانه بود

فصل گل ‌گر اشک گلگونت ز سر خواهد گذشت / گل به سر خواهی زدن از گلبن بستان عشق

 روز محشر که سر از خاک لحد بردارند / هر کسی روی به سویی کند و من سویت

الف، پ

 ب، ت

الف، ت 

 ب، پ