شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 23242

مجاز

واژه‌آرایی

کنایه

اغراق

رسم بدعهدی ایّام چو دید ابر بهار / گریه‌اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد

 قناعت می‌کنم با درد چون درمان نمی‌یابم / تحمل می‌کنم با زخم چون مرهم نمی‌بینم

 مگر که لاله بدانست بی‌وفایی دهر / که تا بزاد و بشد جام می ز کف ننهاد

 گردون، مرا زِ محنت هستی، رها نخواست / مرگم رسیده بود ولیکن خدا نخواست

به درد دل گرفتارم ندانم / که جان بردن ز دست غم توانم

چنان فارغم کن ز ملک و ملک / که سر در نیارم به چرخ فلک

تا تو را دست جور بر سر ماست / کار ما جز که زیردستی نیست

دل بر امید وعده او چون توان نهاد / چون عمر، پایدار و فلک، دستگیر نیست