شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس پانزدهم : کبوتر طوقدار | آزمون شماره 1214

ای بهشتی رخ طوبی قد خورشید لقا / بشنو این بیت خوش از خسرو جاوید لقا

از طاق ابروانت وز تار گیسوانت / هم خسته کمانیم هم بستة کمندی

تو مهر درخشنده و من ذرّه محتاج/ تو خانه فروزنده و من خانه به دوشم

گاهی از جلوه شیرین روشی مجنونم/گاهی از خندهشیرین منشی فرهادم

در موقع گرفتاری، با هم بودیم پس در موقع آسودگی، سازگاری بهتر است و گرنه خرده گیران فرصت بدگویی پیدا می کنند.

در وقت مصیبت شریک بوده است در وقت آرامش، اجازه دادن بهتر است و الّا فرصت عیب جویی می یابد.

چون در لحظة گرفتاری با او بوده است حال باید به دیدار او برود و الّا دیگران فرصت انتقادد پیدا می کنند.

آن گاه که با هم شریک بودیم، این گرفتاری پیش آمده، حال باید به او اجازه بدهی هرچه می خواهد بگوید.

در برابر قدرتمندان مغرور بودند و جان نثار کردند.
 

قومی کبوتران برسیدند و سَرِ ایشان کبوتری بود که او را مُطَوَّقه گفتندی. 

 

شير را آزمودم و اندازه زور و قوت او معلوم كرد.
 

مرا نیز از عهده بیرون باید آمد و مواجب سیادت را به ادا رسانید.