شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 18372

دانه باشی مرغکانت برچنند/ غنچه باشی، کودکانت برکنند

برند از برای دلی بارها/ خورند از برای گلی خارها

ای ثنای تو سروران را ورد/ وی لقای تو اختران را فال

ای منوّر به تو نجوم جمال/ وی مقرّر به تو رسوم کمال

به بالای ایوان او راغ نیست/ به پهنای میدان او باغ نیست

زمین گلشن از پایۀ تخت توست/ زمان روشن از مایۀ بخت توست  

به رزم اندرون شیر پاینده‌ای/ به بزم اندرون شید تابنده‌ای 

ما برون را ننگریم و قال را / ما درون را بنگریم و حال را

دل به امید روی او همدم جان نمی‌شود/ جان به هوای کوی او خدمت تن نمی‌کند 

ز گرز تو خورشید بریان شود/ ز تیغ تو بهرام گریان شود 

صفای صفوت رویت بریخت آب بهار/ هوای جنت کویت ببیخت مشک تتار 

دلبر که جان فرسود از او، کام دلم نگشود از او/ نومید نتوان بود از او، باشد که دلداری کند

نقاب خفا از جبین مبین صفات جلال و سمات جلال او به بنان بیان نتوان گشود.

هر حرفی چراغی است از نور اعظم افروخته، آفتابی است از مشرق حقیقت طالع گشته، و به آسمان غیرت ترقی گرفته.

اگر به پیرانه سر بازآیی همه مملکت را به حرمت بیاراییم، و اگر به عنفوان شباب حدیث ما گویی فردا به رستاخیز، تو را در پناه خود گیریم.

نه به عیب رسمیان آلوده، نه به مقام دون‌همتان فروآمده، نه رقم دوستی اغیار بر ایشان کشیده، نه داغ اسباب بر ایشان نهاده.

سجع _ موازنه _ تکرار

واج‌آرایی _ ترصیع _ موازنه

واج‌آرایی _ موازنه _ موازنه

سجع _ ترصیع _ تکرار