شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 20773

بمیر ای دوست پیش از مرگ اگر می زندگی خواهی / که ادریس از چنین مردن بهشتی گشت پیش از ما (وعظ و حکمت)

چند رنجانی نگارا این دل مشتاق را / یا سلامت خود مسلم نیست مر عشاق را (تغزل)

 به طاعتخانه شد خسرو کمر بست / نیایش کرد یزدان را و بنشست (طنز)

فردوس اعلا روی تو حکم تجلی کوی تو / ای در خم گیسوی تو جان‌ها همه جانان طلب (مدح)

یکی از ویژگی‌های شعر این دوره، سادگی فکر و روانی کلام در آن است. شاعران این دوره بیش‌تر به واقعیت بیرونی نظر داشتند.

از ویژگی‌های شعر فارسی در این دوره، تأثیرپذیری برخی از شاعران از ادبیات عرب و مضامین شعری آن بوده است.

شعر این دوره در شاخه‌ها و رشته‌هایی هم‌چون مدح، هجو، طنز، وعظ و حکمت، داستان‌سرایی، تغزّل و حماسه به کارگرفته شد.

حکمت و دانش و اندیشه‌های دینی در شعر این دوره، تأثیری عمیق بخشید و جزئی از مضامین شعری شد.

توسعۀ مدارس و مراکز تعلیم و تربیت

گسترش فارسی دری و آمیزش آن با کلمات و لغات نواحی شرقی

گرایش شاهان در جلب عالمان و ادیبان به دربار

لشکرکشی‌ها و فتوحات غزنویان

ناصرخسرو، سنایی، عطار

سنایی، عطّار، مولوی

سنایی، ناصرخسرو، مولوی

ناصرخسرو، مولوی، سعدی